Całkowita wielkość importu koksu naftowego w pierwszej połowie 2021 r. wyniosła 6 553 800 ton, co stanowi wzrost o 1 526 800 ton lub 30,37% w porównaniu z analogicznym okresem ubiegłego roku. Całkowity eksport koksu naftowego w pierwszej połowie 2021 r. wyniósł 181 800 ton, co stanowi spadek o 109 600 ton lub 37,61% w porównaniu z analogicznym okresem ubiegłego roku.
Całkowita wielkość importu koksu naftowego w pierwszej połowie 2021 r. wyniosła 6 553 800 ton, co stanowi wzrost o 1 526 800 ton lub 30,37% w porównaniu z analogicznym okresem ubiegłego roku. Trend importu koksu naftowego w pierwszej połowie 2021 r. jest zasadniczo taki sam jak w pierwszej połowie 2020 r., ale ogólna wielkość importu wzrosła, głównie z powodu słabej wydajności popytu na rafinowaną ropę naftową w 2021 r. i niskiego ogólnego obciążenia rozruchowego rafinerii, co spowodowało, że krajowa podaż koksu naftowego była w napiętym stanie.
W pierwszej połowie 2020 r. głównymi importerami koksu naftowego były Stany Zjednoczone, Arabia Saudyjska, Federacja Rosyjska, Kanada i Kolumbia, z czego na Stany Zjednoczone przypadało 30,59%, na Arabię Saudyjską 16,28%, na Federację Rosyjską 11,90%, na Kanadę 9,82%, a na Kolumbię 8,52%.
W pierwszej połowie 2021 roku import koksu naftowego pochodził głównie ze Stanów Zjednoczonych, Kanady, Arabii Saudyjskiej, Federacji Rosyjskiej, Kolumbii i innych miejsc, spośród których Stany Zjednoczone stanowiły 51,29%, Kanada i Arabia Saudyjska stanowiły 9,82%, Federacja Rosyjska stanowiła 8,16%, Kolumbia stanowiła 4,65%. Porównując miejsca importu koksu naftowego w 2020 roku i w pierwszej połowie 2021 roku, stwierdzamy, że główne miejsca importu są zasadniczo takie same, ale wolumen jest różny, wśród których największym miejscem importu są nadal Stany Zjednoczone.
Z perspektywy popytu na importowany koks naftowy w dół łańcucha dostaw, obszar „trawienia” importowanego koksu naftowego koncentruje się głównie we wschodnich i południowych Chinach, przy czym trzema największymi prowincjami i miastami są odpowiednio Szantung, Guangdong i Szanghaj, z czego na prowincję Szantung przypada 25,59%. Natomiast północny zachód i region wzdłuż rzeki zajmujący się trawieniem są stosunkowo niewielkie.
Całkowity eksport koksu naftowego w pierwszej połowie 2021 r. wyniósł 181 800 ton, co stanowi spadek o 109 600 ton lub 37,61% w porównaniu z analogicznym okresem ubiegłego roku. Trend eksportu koksu naftowego w pierwszej połowie 2021 r. różni się od trendu w 2020 r. W pierwszej połowie 2020 r. ogólny trend eksportu koksu naftowego w pierwszej połowie 2020 r. wykazuje spadek, podczas gdy w 2021 r. eksport najpierw wzrasta, a następnie spada, głównie z powodu ogólnego niskiego obciążenia początkowego krajowych rafinerii, ograniczonej podaży koksu naftowego i wpływu zagranicznych wydarzeń związanych ze zdrowiem publicznym.
Koks naftowy eksportowany jest głównie do Japonii, Indii, Korei Południowej, Bahrajnu, Filipin i innych miejsc, z czego 34,34% przypada na Japonię, 24,56% na Indie, 19,87% na Koreę Południową, 11,39% na Bahrajn i 8,48% na Filipiny.
W 2021 r. eksport koksu naftowego odbywał się głównie do Indii, Japonii, Bahrajnu, Korei Południowej i Filipin, z czego na Indie przypada 33,61%, na Japonię 31,64%, na Bahrajn 14,70%, na Koreę Południową 9,98%, a na Filipiny 4,26%. Dla porównania, można stwierdzić, że miejsca eksportu koksu naftowego w 2020 r. i pierwszej połowie 2021 r. są zasadniczo takie same, a wolumen eksportu odpowiada za różne proporcje.
Czas publikacji: 06-01-2022